تأثیرات جانبی چهار آفت کش ایمیداکلوپرید، دیکلرووس،پیمتروزین و آبامکتین بر سن شکاری orius albidipennis (reuter) (hemiptera: anthocoridae)

به منظور تعیین تأثیر چهار آفت کش ایمیداکلوپرید، دیکلرووس، پیمتروزین و آبامکتین بر مرگ و میر پوره ها و تولید مثل حشرات کامل سن شکاریorius albidipennis (reuter) (hemiptera: anthocoridae) آفت کش ها در بالاترین دز توصیه شده روی حساس ترین مرحله رشدی حشره (پوره سن یک) به کار رفتند. زیست سنجی با استفاده از روش قفس در شرایط کنترل شده با دمای ?c 1±27، رطوبت نسبی %5±65 و دوره نوری 16 ساعت روشنایی در اتاقک رشد صورت گرفت. تعیین تأثیرات کلی آفت کش با محاسبه نرخ مرگ و میر پوره ها و میزان کاهش در باروری حشرات کامل انجام شد. پس از اعمال تصحیحات مربوطه، میزان مرگ و میر پوره ها در تیمار با آفت کش های ایمیداکلوپرید، دیکلرووس، آبامکتین و پیمتروزین به ترتیب 59/8±55/75، 34/6±22/50، 81/4±88/32 و 37/2±28/28 درصد مشاهده گردید. میانگین تعداد تخم گذاشته شده توسط هر حشره (r) در همین تیمارها به ترتیب 61/7±56/15، 25/15±44/38، 56/5±89/6 و 71/5±22/10عدد اندازه گیری شد. تأثیر آفت کش بر تخمریزی (er) به ترتیب 24/0±54/0، 49/0±33/1، 29/0±33/0 و 16/0± 35/0 ارزیابی گردید و بالاخره تأثیر کل آفت کش (e) در این تیمارها به ترتیب 75/5± 76/86، 20/4 ± 82/33، 67/9±92/77 و 77/11±94/74 درصد برآورد شد. براساس استانداردهای سازمان بین المللی مبارزه بیولوژیک دیکلرووس در رده دوم سمیت (کمی زیان آور)، آبامکتین و پیمتروزین با توجه به خطای استاندارد مربوطه در رده های دوم و سوم (کمی زیان آور تا نسبتاً زیان آور) و ایمیداکلوپرید در رده سوم (نسبتاً زیان آور) طبقه بندی شد. با توجه به اینکه هیچ یک از آفت کش های مورد بررسی در شرایط آزمایشگاهی بی زیان ارزیابی نشدند، انجام آزمون در شرایط نیمه مزرعه ای برای کلیه آفت کش های مورد مطالعه توصیه می شود.